گوش شنوایی برای کارگران کاشی کویر پیدا می شود؟

روز گذشته کارگران کاشی کویر یزد با تجمع در دروازه قرآن به علت عدم پرداخت ۸ ماه حقوق راه خروجی یزد به سمت پل الغدیر را مسدود کردند. البته تجمع و تحصن کارگران این کارخانه دیگر برای مردم یزد عادی شده است. کافی است جستجویی کوتاه در اینترنت و یا شبکه های اجتماعی انجام دهید. به راحتی حرف و حدیث های بسیاری در این مورد خواهید شنید. نظیر اینکه: - پرسنل این کارخانه 1300 نفر بودند بودند که اکنون به 300 نفر رسیده اند. - کارگران تحت فشار کارفرما به اجبار 4 ماه از حقوقشان را بخشیده اند. - ۴ درصد حق بیمه مشاغل سخت و زیان آور در بازه ای پرداخت نشده است. - کارگران برای گرفتن حقوق معوقه مجبور می شوند همکاری خود با این کارخانه را ادامه دهند. - این کارخانه حتی حدود 9 ماه تعطیل بود. - از سال 93 تا کنون کارگران این کارخانه بارها مقابل اداره کار و رفاه و استانداری تجمع کرده اند. - مالک کارخانه کاشی کویر که مالک چندین کارخانه دیگر هم هست و از قبل این کارخانه ها تسهیلات و مزایای زیادی را دریافت کرده است حقوق کارگران را نمی دهد تا نقدینگی که در دست دارد را برای سرمایه گذاری های خود خرج کند. - عدم پرداخت حقوق به کارگران برای مظلوم نمایی برای استمهال وام های کارخانه جهت بدهی تامین اجتماعی، آب، برق و گاز است. همه مواردی که خواندید در رسانه ها موجود است و توسط کارگران این کارخانه مطرح شده و یزد رسا مستقلا نمی تواند صحت این اظهار نظرها را تائید یا رد کند. اما سوالاتی نیز در این زمینه وجود دارد، هر چه باشد اقتصاد حدود 300 هزار نفر از جمعیت استان یزد به صنعت کاشی وابسته است و بیش از 70 واحد تولید کاشی و سرامیک در استان فعالیت می کنند، چرا تنها مشکلات این کارخانه دامنه دار شده است؟ سوال مهم تر این است که اگر کارخانه ای توانایی پرداخت حق و حقوق حداقلی کارگران خود را ندارد چرا مسئولان دولتی در یزد به مدیران آن اجازه ادامه فعالیت می دهند تا سال ها کارگران با مشکلات معیشتی دست و پنجه نرم کنند و برای برآورده شدن مطالبات خود مجبور به تحصن و تجمع شوند. خوب است بعد از سال ها مدیران مشکلات کارگران کاشی کویر را از جانب هر کس که هست حل و فصل کنند. اگر مشکل از قوانین دست و پاگیر اداری است با رفع موانع امکان توفیق تولید کننده فراهم شود و اگر مشکل از کارفرما است برای احقاق حقوق این قشر زحمت کش اقدام شود.